Spis treści

Zdecydowana większość Polaków zgadza się, że pies jest najlepszym przyjacielem człowieka. Taką odpowiedź wskazało 87 proc. ankietowanych. 10 proc. było przeciwnego zdania. 91 proc. ankietowanych stwierdziło, że opieka nad zwierzęciem jest dużą odpowiedzialnością, 8 proc. stwierdziło odwrotnie. 80 proc. oceniło, że dzieci powinny wychowywać się pośród zwierząt, 13 proc. było przeciwnego zdania."Pies jako przyjaciel człowieka cieszy się większym uznaniem na wsi (90 proc., w stosunku do 79 proc. mieszkańców miast powyżej 100 tys. mieszkańców). Z odpowiedzialności, jaka ciąży na posiadaczu pupila, częściej zdają sobie sprawę osoby, które zamieszkują miasta 20-100 tysięcy mieszkańców (97 proc., w stosunku do 91 proc. ogółu)" - informuje TNS Polska.Z badania wynika, że zwierzę jest częściej towarzyszem osób najmłodszych; osoby, które nie pracują częściej mają w domu zwierzę niż osoby pracujące.

Koty stają się coraz popularniejszymi czworonożnymi towarzyszami, jako zwierzęta potrafiące zaadoptować się do życia w różnych środowiskach mają wiele zalet. Mogą żyć w maleńkiej kawalerce w bloku oraz w domu z ogrodem, nie wymagają wyprowadzania na spacery, dlatego dobre są np. dla ludzi mniej aktywnych, można je nauczyć wychodzenia na spacer w szelkach i na smyczy, więc amatorzy świeżego powietrza też znajdą w nich wiernych towarzyszy, utrzymanie kota jest relatywnie tanie – obecnie dobre jakościowo karmy i żwirki są bardzo wydajne.Umiejętność przystosowania się kota do życia w warunkach niedużego mieszkania w bloku powoduje, że nie potrzebują one wychodzić na dwór, gdzie czyha na nie, zarówno w mieście, jak i na wsi, wiele zagrożeń. Jeśli decydujemy się na kota, który całe życie spędził w schronisku lub mieszkaniu, to życie w bloku nie powinno stanowić dla niego problemu; trudniejsze będzie przystosowanie do ograniczonej powierzchni zwierzaka, który całe życie spędził na wolności, znane są nam jednak bardzo dobrze przypadki „dzikich” kotów, które po kilku dniach spędzonych pod opieką człowieka wcale nie chciały wracać na ulicę ; ) Nasz czworonożny przyjaciel ucieszy się, gdy udostępnimy mu zabezpieczony balkon, taras lub ogród. Przestrzeń mieszkania, razem z jego regałami, szafkami i zakamarkami oraz balkon wystarczy kotu w zupełności pod warunkiem, że będziemy stymulować jego aktywność poprzez zabawę. Koty są ciekawskie, lubią obserwować świat np. przez okno, uwielbiają też podglądać swoich opiekunów pod prysznicem ; ).

Wiele pracujących osób często wraca z pracy do domu dopiero późnym wieczorem. Zwłaszcza zimą kiedy wcześniej robi się ciemno, nie zostaje im wiele wolnego czasu, aby wyjść z psem na spacer albo pobawić się z kotem. Mimo tego, zapracowani wcale nie muszą rezygnować z posiadanie domowego zwierzątka: chomik karłowaty będzie idealnym pupilem dla nich, umilając im wieczory, jako że wtedy staje się aktywny.Ekspert w dziedzinie chomików Sandra Honigs wyjaśnia: „Właściciel powinien uszanować naturalne fazy aktywności pupila. Zmiana rytmu życia, spowoduje u zwierzaka stres. „Dlatego Honigs zaleca, aby czyścić klatkę dla chomika i wykonywać zabiegi pielęgnacyjne pupila wieczorami. To powinno odpowiadać osobom pracującym do późna. Idealnym dla zapracowanych będzie też fakt, że chomik lubi samotność i nie wymaga tak częstej pielęgnacji jak inne zwierzęta domowe. Dlatego posiadacze tego zwierzaka mają więcej czasu, aby obserwować swojego pupilka, kiedy ten czyści futerko, szuka pokarmu czy wspina się w klatce. Niezwykle zabawne jest też oglądanie go podczas zabawy, kopania tuneli czy biegania. W ten sposób możesz spędzić miło czas ze swoim małym zwierzakiem podczas wolnego wieczoru. „Z ponad 16 gatunków chomików karłowatych w zasadzie wszystkie stają się aktywne dopiero po zmierzchu czy też w nocy.“ – zaznacza Honigs. Gatunki takie jak Chomik dżungarski, Chomik Campbella czy Chomik Roborowskiego mogą być również aktywne w czasie dnia, jeżeli zauważą że w ich środowisku panuje hałas. „Jeżeli zwierzak jest szczególnie ciekawski i poprzez aktywność innych w pobliżu jego klatki czuje się wybudzony ze snu, może dać o sobie znać również w ciągu dnia.“ – wyjaśnia Honigs. Jednak zmienianie rytmu aktywności chomików, tak aby dostosować go do preferencji właściciela, nie jest zalecane.

Papugi to zwierzęta długowieczne. Wiele gatunków, zwłaszcza tych największych, dożywa nawet 100 lat i więcej. Zobacz film "Jak długo żyją papugi" Dlatego decydując się na zakup skrzydlatego przyjaciela należy przyjąć, że decyzja ta zdeterminuje całe nasze życie, a być może i naszych spadkobierców. Nie powinna być więc ona podjęta spontanicznie, pod wpływem chwilowego zauroczenia, lecz musi być decyzją świadomą, zbudowaną na możliwie pełnej wiedzy na ten temat. Zanim zdecydujemy się na zakup konkretnego ptaka musimy odpowiedzieć sobie na podstawowe pytanie: jak dużo czasu możemy mu poświęcać? Papugi są bardzo towarzyskie. Muszą kontaktować się z innymi osobnikami. Jeśli nie będzie to inny przedstawiciel ich gatunku, rolę tę przejmie ich właściciel. Jeśli chcemy, aby papuga była naszym oswojonym gadającym pupilem, bardzo związanym ze swoim opiekunem, należy zdecydować się na pojedynczego osobnika. Ale wtedy konieczne są codzienne z nim kontakty, wspólne zabawy, pieszczoty... Często się zdarza, że papuga, która trafiła do domu staje się początkowo pupilem całej rodziny, wszyscy poświęcają jej dużo czasu, rozpieszczają ją. Stopniowo jednak zainteresowanie to słabnie. Ptak "idzie w odstawkę". Całe dnie spędza zamknięty w klatce w pustym pokoju. Poddany silnemu stresowi dziczeje, staje się niekiedy agresywny, w skrajnych przypadkach nabawia się choroby psychicznej, objawiającej się np. niszczeniem upierzenia, nazywanym potocznie "skubaniem się". Dlatego, wiedząc, że nie możemy poświęcić papudze zbyt wiele czasu, a jednocześnie nie chcąc rezygnować z jej posiadania, dobrze jest zastanowić się nad zakupem pary papug. Ptaki przebywające razem nie będą już samotne, zajmą się sobą, a opiekun będzie mógł czerpać przyjemność z obserwacji zachowań swoich podopiecznych. Trzeba jednak zdać sobie sprawę, że przebywające razem ptaki nigdy nie będą już tak bardzo zżyte z opiekunem, a ich zdolności naśladowania mowy będą zdecydowanie uboższe. Jednakże w przypadku braku czasu jest to zdecydowanie najlepsze rozwiązanie. Inne ptaki, na przykład gwarki, tukany, czy astryldy lub zeberki nie wymagają tak wielu kontaktów z człowiekiem. Nie są tak inteligentne jak papugi i nie przeżywają stresu z powodu nagłych zmian ze strony ich opiekuna. Ale i opiekun nie czerpie tak wiele radości z obcowania z nimi, jak w przypadku papug. Oczywiście, gwarkami lub tukanami oswojonymi należy zajmować się częściej niż nieoswojonymi, ale nie są one pod tym względem zbyt wymagające.Często zdarza się, że na skutek różnorodnych zmian w naszej sytuacji życiowej musimy ograniczyć czas, który dotąd poświęcaliśmy papudze. Wtedy również należy rozważyć możliwość dokupienia jej towarzysza, niekoniecznie nawet tego samego gatunku. Oczywiście należy się wtedy liczyć z tym, że nowa papuga, mająca zastąpić kontakty z opiekunem, nie od razu zostanie zaakceptowana, ale postępując cierpliwie i umiejętnie można doprowadzić do wzajemnej akceptacji.